Hünenweg Niedersachsen

De Hünenweg loopt van Osnabrück naar Papenburg (208km). Er is een verbindingsweg van Emmen naar Haselünne (72 km). Het is mogelijk vanaf deze verbindingsweg aan te sluiten op het Noaberpad richting Ootmarsum (90 KM). De Hünenweg wordt aangegeven met een geschreven blauwe letter 'h' op een geel vlak. De route is goede bewegwijzerd. Er is een 'Wanderführer Hünenweg' en een 'Fernwanderweg Hünenweg' te bestellen bij tv@osnabruecker-land.de. De Hünenweg bestaat uit 8 etappes. De eerste 4 etappes liep ik alleen. De overige samen met mijn partner. Het is een mooie, zeer afwisselende wandelweg. Bossen, heuvels, veenkoloniën, turf, steden en de onvermijdelijke hunebedden, met meer zand- dan asfaltwegen.

Klik op de afbeelding(en) voor een vergroting.

1. Osnabrück - Bramsche, 21 juni 2010, 30 km.

Osnabrück houd ik voor gezien. Dankzij de Weser-Ems Bus start ik in Rulle, 8 km ten noorden van de stad. Vlak voor Bramsche is er de keuze uit een een korte en een lange variant. Ik kies voor de lange route. Ik loop door een heuvelachtig gebied. In Bramsche bezoek ik het Tuchmacher (textiel) Museum. Ik koop er de Wanderführer voor € 6,80. Roswitha Thiesing (Privatüber- nachtungen) is een prima plek om te overnachten (€ 27). De dunne, houten wanden tussen de kamers maken dat ik het doen en laten van mijn buurman probleemloos kan volgen. Op verzoek zet hij de volumeknop van de TV wat zachter. Tijdens mijn eerste wandeldag kom ik er achter dat mijn rugzak te vol zit. Ik neem nooit meer een zware regenjas en een spijkerbroek mee.

2. Bramsche - Ankum, 22 juni 2010, 30 km.

Niets menselijks is mij vreemd. Het is verleidelijk zo nu en dan stiekem een weggetje af te snijden. Dat doe ik vandaag helaas op een verkeerd moment. Zo kom ik ten onrechte op de drukke B218 terecht. Teruggaan is geen optie. Ik loop dus langs de drukke (auto-)weg. Ik kan na ongeveer 4 km de bossen induiken, terug naar de route. Rond 12.30 uur ben ik in Ueffeln. De horeca houdt hier uitgerekend op dinsdag de Ruhetag. Ik beleef een klein dipje. Het omlopen, de misplaatste Ruhetag en de pijnlijke heupen. Dat laatste kan anders. Ik stel de draagbanden van de rugzak bij. Even buiten Ueffeln herhaal ik de afsnijd poging. Het lukt nu wel. Een prachtige weg door een wijds landschap. Ankum is een aardig, toeristisch stadje. Ik overnacht bij hotel Raming.

3. Ankum - Berge (Börstel), 23 juni 2010, 30 km

De route ontwerpers menen dat ik tuk ben op de hunebedden. Dat valt wel mee. Ik kan er zo nu en dan wel één missen. Ik loop, als alternatief voor de Hünenweg, de fietsroute naar het noord-westen. Ter hoogte van de Teufelstein volg ik de Hünenweg via Restrup naar Berge. Ik heb nog genoeg energie om door te lopen naar Stift Börstel. Het klooster ligt prachtig aan een bosrand. Daar aangekomen vraag ik een tuinman waar ik kan overnachten. Ik weet dat er een hotel is; niet zo spiritueel. Bij toeval tref ik in het kantoor van het klooster de Äbtissin Britta Rook. Er zijn geen kamers beschikbaar. Britta laat mij wel een zomerhuisje zien dat naar haar zeggen te duur is voor mij (wat een mensenkennis). Vervolgens neemt zij mij mee naar een gemeenschaps- huis dat ik voor € 25,- per nacht kan gebruiken. Er is een compleet ingerichte keuken, een woonkamer en verschillende slaapkamers. Ik blijf er twee nachten. Er is geen winkel. Berge ligt op 7 km afstand. Britta neemt mij in een camper mee naar de 'Penny's Markt'  in Herzlage. Zij houdt van aanpakken. Wij scheuren over de weg. Af en toe gaat het mij wel wat snel. De camper vliegt voor mijn idee zo nu en dan volledig onderstuurd door de bochten. Ik koop snel wat broodjes, een bak sla, een ovengerecht, radijsjes en melk. Veilig terug in Börstel ga ik met haar mee de prachtige kapel bezichtigen. Radio, TV en computer ontbreken ; dat is even wennen. Overdag zit ik voor mijn huisje. Bezoekers zien een seculaire kloosterling. De rust verwent mijn voeten.

4. Berge (Börstel) - Haselünne, 25 juni 2010, 26 km.

Ik verlaat het klooster via een mooie weg naar Herzlake. Vervolgens een loop ik vele kilometers door het open veld, langs de rivier de Hase. Ik ontmoet er 'zwart kampeerders' met een kano. Rond één uur bereik ik Haselünne. Het is een aardig, doorsnee Duits stadje. Om vier uur word ik met de auto opgehaald. Later ga ik terug om de Hünenweg af te maken.

5. Papenburg - Surwold, 12 juli 2010, 24 km

Papenburg is een oude veenkolonie in het noordwesten van Duitsland aan de Ems. De scheepsbouw is een belangrijke bron van bestaan. Het is een mooie stad met ruim 35.000 inwoners. Wij reizen via Rheine met de trein naar Papenburg. Vanaf het station is het nog 5 km lopen naar begin (ook wel het einde) van de Hünenweg. Wij lopen vanaf de Alten Turm en de St-Michael-Kirche langs het Spilttingkanal, een oude trekvaart voor de schepen waarmee turf werd vervoerd.

Turf is er ook in het 'Von-Velen' openluchtmuseum langs het kanaal. De wandelroute loopt vanaf Papenburg parallel aan het kanaal op een paar honderd meter afstand. Het is een prachtig, verlaten gebied waar nog steeds turf wordt gewonnen.

Ter hoogte van Börgermoor gaat de route langs het Küstenkanal westwaarts en vervolgens over het kanaal weer naar het oosten (Surwold of Börgerwald). Het is warm, zo'n 34 graden Celsius. Met enige moeite doorstaan wij de aanvallen van massa horzels. Als het moet prikken ze op de jacht naar mensenvlees door de kleding heen. Wij vinden een insecten vrije en koele plek onder de brug over het kanaal. Iets later hoor ik bij toeval op mijn FM-walkman een weerwaarschuwing. Op dat moment schijnt de zon nog volop. Wij zetten de vaart er in. Vlak voor het dorp Surwold barst de storm los met orkaankracht. Ladingen zand en takken worden over de weg geblazen. Met moeite houden wij ons staande. Wij zoeken beschutting achter een garage bij een woning. Wij zijn inmiddels grijs van het zand. Na de passage van een zwaar onweer wagen wij ons weer op straat. Bomen zijn ontworteld, liggen dwars over de weg.

Na een zoektocht vinden wij een overnachtingsplek in het Walhotel te Börgerwald. Wij worden onthaald met stampende muziek uit een nabijgelegen feesttent. Het terras wordt met lawaaiige blowers takvrij gemaakt. De ontvangst bij het hotel is verre van vriendelijk . Met waarneembare tegenzin krijgen wij door een vrouw bij de receptie een kamer toegewezen in een donkere gang. We nemen snel een douche om het zand af te spoelen en  wij wassen de kleren. Ik hang de spullen buiten op een balkon achter het hotel. Met een klap valt de buitendeur van het hotel achter mij dicht. Van buitenaf  is de deur niet te openen. Ik ben schaars gekleed. Ik loop op mijn blote voeten door een dicht bos op zoek naar de ingang van het hotel. Ik beland bij een keukendeur. Het keuken personeel  kijkt vreemd op van de blote man. Ik kan beter nog even doorlopen. Ik kom bij een hoofdingang en eindig in een grote eetzaal. Is dit wel het Waldhotel? Ik loop terug en ik vind een zij-ingang die mij vaag bekend voorkomt. Er zijn mensen aan het werk. Ik loop snel door en doe of mijn neus bloed. Uiteindelijk vind ik de donkere gang. Ik word ontvangen met een 'waar was je toch?'. Het eten in het Waldhotel maakt ons verdrietig. Met grote tegenzin werpt de dame van de receptie twee schnitzels met frites op tafel. Mijn eetlust is niet groot na een blik op de keuken. Massa's vliegen op een afwas die er kennelijk  al dagen ligt. Is de afwashulp op vakantie? Lang leve het Waldhotel!

6. Sürwold - Sögel, 13 juli 2010, 22 km.

Met het ontbijt is niets mis in het Waldhotel. Er zijn broodjes en kiwi's genoeg voor onze lunch. Wij bereiken even buiten Sürwold een militair oefenterrein 'mit Gefährsdungspotential'. Wij zien géén rode vlag, maar je weet maar nooit. Het is er wel doodstil. In Börger is een 'coffee to go'. Wat een goede uitvinding. Vervolgens een mooie tocht door de bossen. De eigenaar van de Ferienwohnung aan de Loruperweg te Sögel heeft het niet zo op wandelaars. Achter het huis is een huisje inmiddels toebedeeld aan vette spinnen. De verhuurster is ronduit onvriendelijk. Frau Annemarie Kubath aan de Schützestr, heeft geen kamers, maar reageert op mijn aanwezigheid fysiek weer wat te vriendelijk. Het is ook nooit goed. Uiteindelijk overnachten wij in het 'Stammhaus der Familie Jansen'. Wij eten in een sfeervolle tuin aan de Loruper Weg zeer on-Duitse, alternatieve gerechten.

7. Sögel - Lähden, 14 juli 2010, 25 km.

Weer een zeer warme dag. Bij het jachtslot Waldhöfe mijden wij Klein en Gross Berssen en lopen rechtstreeks via een fietsroute via Eisten naar Hüven. Lekker in de schaduw. Ten zuiden van Hüven volgen wij weer de Hünenweg. Fraai is de Hüvener Muhle, een multifunctionele molen op wind- en waterkracht.

Lähden is een onaanzienlijk plaatsje met een groots, goed en betaalbaar hotel. Het is weer tijd voor een wasje.

8. Lähden - Meppen, 15 juli 2010, 28 km.

De Hünenweg loopt van Lähden naar Haselünne. Daar ben ik al eens geweest. Wij willen rechtstreeks via de verbindingsweg en het Noaberpad naar Ootmarsum. Vandaar dat wij  direct naar Meppen lopen, deels via de Hünenweg en deels via de verbindingsweg. In Westerlohmühlen drinken wij koffie in een prachtige theetuin. Vervolgens via Klein  Döngen naar Gross Döngen. Vanaf hier volgt een mooie tocht door de rivierbossen van de Hase. Ondanks de warmte en de vermoeidheid laten wij een aardig hotel in Bokeloh links liggen. De beloning is een goed hotel aan de Herzog-Arenberg Strasse (Pöker) . Veel luxe met een eigen balkon. Meppen is een aardige stad. Wij genieten van een mooi uitzicht  op  de Hase en van het vorstelijk eten in het restaurant 'das Boothaus'.

9. Meppen - Twist, 16 juli 2010, 20 km (+5; + 5)
Het is nog steeds warm. Wat een geluk dat wij al om 6.30 uur kunnen ontbijten. De route loopt door Fullinger en het Bourtanger Moor. Het is weer een veengebied met voldoende horzels om ons het leven zuur te maken. Het is een mooi, verlaten gebied. Wij zijn helemaal gewend aan de lange, rechte wegen. Wij lopen 5 km langer van de route naar Twist. Twee hotels, waarvan er één open is. Het hotel heeft vier Doppelzimmers die allen bezet zijn. Heeft het nut ons te zeggen dat wij beter vooraf kunnen bellen? Uiteindelijk belt hij dorpsgenoten voor een alternatieve overnachtingsplaats. Er is niets. Uiteindelijk vraag ik naar een camping. De man lacht mij uit, belt wel en er is een plek: 'nog 2 km lopen en u bent er'. Mooi niet. Na 5 km geven wij het op. Liften kan ook nog. Een vriendelijke man brengt ons in een luxe bolide naar een Pension Hof Weuste te Hoogstede. Een koele kamer in een boerderij aan de Vecht. Wat wil je nog meer? Er is frites met kroket bij een plaatselijke Imbiss. Met de bedden is het minder. 's Morgens staan wij gebroken weer op.

10. Hoogstede - Wilsum, 17 juli 2010, 22 km
Wij zijn eigenzinnige wandelaars. De route Twist - Hoogstede hebben wij halverwege afgebroken. Vanaf Hoogstede lopen wij niet naar Uelsen maar naar Wilsum. Op het internet zag ik in Wilsum een mooie boerderij van de familie Akkerman. Een hele etage voor € 40 per nacht. Vanaf Hoogstede lopen wij het Noaberpad. Iemand heeft bedacht ons om te beginnen te kunnen pesten met een onmogelijk paadje door manshoge brandnetel struiken. Ik loop in een korte broek! Dan maar over het prikkeldraad, door het bouwland. Ook vandaag weer deels een rechte weg over de Wilsumer Berg. De etage voldoet geheel aan onze verwachtingen inclusief een mooi uitzicht. Frau Akkerman leent mij een fiets. Ik peddel naar Uelsen om inkopen te doen voor twee dagen. Zondag houden wij rustdag. Op loopafstand van de boerderij is een prima pannenkoeken restaurant. Wij slapen heerlijk.

11. Wilsum - Ootmarsum, 19 juli 2010, 19 km
De laatste etappe. Vanaf de boerderij in Wilsum loopt er een prachtig bospad richting Uelsen. Voor Uelsen lopen wij verder over het Noaberpad. Er is niets mis met het Noaberpad. De route wordt met rood-witte markering aangegeven. Probleem is dat kennelijk de route nog wel eens wordt aangepast. Het rood-wit van de oude route blijft bestaan. Zo komt het dat wij ongewild via de oude route langs Halle naar Ootmarsum liepen. In het drukke Ootmarsum zijn wij op de bus gestapt. De Hünenweg is een zeer geschikte wandelroute.