Op avontuur in de Gildehauser Venn.

'Natuur' is wat mij betreft meer dan wat bomen in een grasland. Een 'natuur'-landschap heeft iets ongerepts. Wandelingen in de 'natuur' worden doorgaans niet aangegeven met rode, blauwe of gele paaltjes. In de Gildehauser Venn ontbreken de paaltjes. Het kan er drassig zijn. Ik liep de wandeling op 16/11/2010 na een periode van hevige regenval. De wandeling bij deze omstandigheid is wat avontuurlijk. Hoe houd ik droge voeten?

Gildehaus is een deelgemeente van Bad Bentheim, net over de grens, ten noordoosten van Losser (Twente). Het dorp ligt op een hoogte van 49 meter boven NAP, genoeg om het een ‘buitenlands’ tintje te geven. Lopend door het dorp wordt dit idee wat aangetast. Ik hoor veel Nederlands spreken. Het zijn Twentse emigranten die zich vestigden in het mooie, meer dan 1000 jaar oude dorp. Nog belangrijker zijn de lage huizenprijzen.

De toegangsroute is eenvoudig: Volg de A1/A30 naar Osnabrück en neem de eerste afslag over de grens (Gildehaus). Treinreizigers nemen de bus van Bad Bentheim naar Gildehaus. Het startpunt van deze wandeling is de Ostmühle.

Sinds 1986 wordt er in de molen uit 1750 weer graan gemalen. Daarnaast is er een perfecte horeca gelegenheid. De wandeling - niet meer dan 18km lang - is ongeschikt voor het hakjes dragend volksdeel. Een deel van de wandeling is gemarkeerd met een 'T' van de Töddenweg (een deel van de Handelsweg). Tödden betekent handelaren. Blijft de vraag of er naast de Ostmühle ook een Westmüle is.

Routebeschrijving: 
 

Volg de Töddenweg oostwaarts, richting Bad Bentheim. Gildehaus bezit een Evangelisch- Reformierte kerk, stevig ogend en gebouwd van Bentheimer zandsteen. Links van de route is de toren.

 
Bij paddestoel 76/96 (de grens van het dorp Gildehaus) rechts afslaan (fietsroute 21 naar Gronau). Ga bij de ‘Bahnübergang’ rechtdoor (route 21 gaat rechtsaf). Loop ‘Immer Gerade Aus’ over een asfaltweg. Passeer een bord ‘Naturschützgebiet’ en volg het pad zuidwaarts. Na langdurige regen eindigt het pad in een flinke plas water. Het is dus zaak na ongeveer twee kilometer na genoemd bord de rechts langslopende sloot over te steken. Vervolgens is het pad rechts van deze sloot goed te belopen. Volg dit pad tot aan een echte ven.

Ga voor de ven rechtsaf en loop om de ven heen.

Het is een prachtig natuurgebied, dichtbegroeid met berken en varens.

Het is echt mogelijk via de droge richel zuidwaarts te lopen.

Bij een bosrand is er een kruising met groene landweg. Sla hier rechtsaf. Bij een hoogzit (rechts) de weg naar links blijven volgen. Het eindpunt van de landweg is een asfaltweg. Sla hier links af en volg het ‘witte kruis’ (X). Verlaat de route bij een driesprong van asfalt wegen bij een bushalte rechts. Volg de weg langs de bushalte, dus rechts af slaan. Bij het eerstvolgende kruispunt, rechts af de Ochtruperdiek volgen. Steek een drukke voorrangsweg over en loop rechtdoor de weg richting het Kloster Bardel. Direct na huisnummer 16 een pad rechts inslaan. Aan het eind van het pad links de Ravenhorster Weg op. Eind van deze weg weer links. Vervolgens is het eerste pad rechts: De Töddenweg (T). Volg de route.

Lopend op de Töddenweg, geplaveid met oude gele stenen, heb ik echt het idee over een oeroude handelsweg te lopen van Deventer naar Osnabrück, zeg maar de A1/A30 uit 1550.

Geen 'NATUUR', maar het landschap heeft wel iets verstillends.

Op de heuvelrug een kleine, maar mooie Joodse begraafplaats.

In de Westmühle (hij is er!) wordt geen graan gemalen. Het is de tentoonstellingsruimte van de schilder Friedrich Hartmann (1912 – 2000).

De heuvel rechts heeft een specifieke bestemming: ‘Hochzeitswald’. Het bosje verwijst naar een oude traditie uit de 18e –eeuw. Op een huwelijk beluste mannen planten voorafgaand aan het huwelijk een boom ‘für den Erhalt der Schöpfung und der Umwelt'. De Ostmühle is het eindpunt van de route.

Tekst downloaden