Het podagristenpad

Coevorden-Bad Bentheim

De naam van het pad verwijst naar drie podagristen. Voetjicht (podagra) ontstaat door het kristalliseren van urinezuur met als gevolg snel opkomende ontstekingen,in de tenen of in de enkel. In Bad Bentheim is van oudsher een kuuroord. Dankzij de zwavelbaden genazen de mannen in 1843 van de jicht. Het verhaal gaat dat de drie na de genezing te voet naar Coevorden liepen. Geloof het niet. Vanaf Neuenhaus heeft een plaatselijke voerman ten minste twee van hen met een paardenkoets naar Coevorden of Assen gebracht. De derde geef ik het voordeel van de twijfel. Ds. A.L. Lesturgeon (1815-1878)  heeft de tocht mogelijk wel zelf gelopen. Op de afbeelding van het standbeeld van de podagristen is Lesturgeon de middelste van de drie.

Coevorden heeft een station aan de spoorlijn Zwolle-Emmen. Van ma t/m za is er ook een verbinding met Almelo. De intercity Osnabrück-Amsterdam stopt te Bad Bentheim. De wandeling is ruim 75 km lang. De route is op twee plaatsen slecht bewegwijzerd. Een wandelkaart of een routebeschrijving is onmisbaar.

De tocht is door de podagristen gepubliceerd in de uitgave: ‘Drenthe in vlugtige omtrekken geschetst’. Het pad tussen Neuenhaus en Wilsum wordt als volgt beschreven:

‘Wij vervolgden onze reis te voet over eene eenzame heide, langs een lijnregten weg. De schepping is hier uitgestorven. Ter nauwernood ontluikt er voor den voet des wandelaars een enkel heidebloempje; zelden hoort gij hier eenig geluid, dan een afgedwaalden raaf, ’t getjilp eener grasmusch, die hij uwe nadering schichtig ’t nest verlaat of ’t eentonig geschreeuw van een ontelbaar aantal kievieten, die hier hunne verzamelplaats hebben, om bij naderen van ’t ongure weder, naar warmer streken te verhuizen. Eenmaal in ’t jaar slechts vertoonen zich hier sporen van menschelijk leven: ’t is de dag, waarop de Uelser kermis gehouden wordt. Dan is deze weg bezaaid met wagens, ruiters en voetgangers, die van alle kanten naar de beroemde jaarmarkt stroomen, en ter veraangenaming van deze eenzelvigen togt hunne vreugde in luide gezangen lucht geven. Dan schateren de gehuifde boerenwagens van scherts en jokkernij, en zoo ze klappen dan is ’t niet zelden, van minneknepen en galanteriën’

De richting en de etappes (4 in plaats van 5) van de op deze blog beschreven route wijken af van de oorspronkelijke route:.

De route Coevorden-Bad Bentheim verdeelt in 4 etappes:

1. Coevorden-Emlichheim               13 km

2. Emlichheim-Neuenhaus              24 km

3. Neuenhaus-Nordhorn                  17km

4. Nordhorn-Bad Bentheim             25 km

De route is bewegwijzerd met het volgende bordje:

1. Coevorden-Emlichheim

Het begint goed. Er is in de Arriva trein van Mariënberg naar Coevorden met een heuse stilte coupé, daarin een ruime vierzitter, met tussen de banken een echte, houten tafel. Coevorden, in het zuid-oosten van Drenthe, is een aardige, oude stad (944) en beschermd door vestingwerken. Wij gebruiken te dure koffie met appelgebak in het Stadscafé en bereiken vervolgens het kasteel, het startpunt van het Podagristenpad.

Een lange weg door het Duits-Nederlandse Europark, de trots van Coevorden en Emlichheim, vereist enig uithoudingsvermogen. Het dorp Laar is precies zo als een dorp bedoeld is. Hier is ook de eerste kennismaking met de Vecht en met het beroemde Bentheimer Sandstein, gewonnen in de oude zandsteenlagen van de Grafschap Bentheim. Het is een zuivere, relatief stevige zandsteen met een gelijkmatige structuur in vele varianten. Het Paleis op de Dam is gebouwd met de Bentheimer Sandstein. Jammer dat de stenen zo zijn verkleurd door de luchtvervuiling.

Bij de brug over de Vecht staat dit standbeeld dat opgebouwd is uit de verschillende soorten Bentheimer Sandstein. Het pad loopt verder door het Vechtdal, ten zuiden van Echteler, richting Emlichheim. Zo’n 3 km ten zuid-westen van Emlichheim brengen wij de nacht door bij Gästehaus Meyerink, aan de route, naast het ‘Kleine Café’. De gastvrouw spreekt gewoon Twents. Via de buitentrap worden wij toegelaten tot de eerste verdieping. Daar ontmoeten wij twee zwaar gebouwde, volslanke mannen, monteurs uit Leipzig, die hier een kamer huren. Wij gebruiken samen de badkamer en de keuken. ’s Avonds verorberen de heren een flinke brok beenham, zeg maar op zijn Obelix’s. Wij kiezen voor een fietstocht naar Erlichheim waar we eenvoudig, maar voedzame maaltijd bij de plaatselijke Turk gebruiken. ’s Morgens is er een uitgebreid ontbijt met zelf gebakken brood en eigen gemaakte jam.  

2. Emlichheim-Neuenhaus

Negen uur precies stappen wij weer in de benenwagen. De route loopt door het open veld naar het dorp Wilsum. Het gebied is dunbevolkt; je ziet er zelden iemand. Onze passage is voor Katja een welkome onderbreking van haar toch wel wat saaie leven. Ze klaagt niet.

Na Wilsum volgen Uelsener bossen en het vakantieoord de Badesee Wilsumer Berge. Hier blijkt dat het Podagristenpad niet goed wordt onderhouden. De route eindigt plotseling bij een onneembaar hoog hek, de afscheiding met het Ferienpark. Wij lopen terug, nemen de provinciale weg, lopen door het wat deprimerende park, maar de bordjes van het Podagristenpad ontbreken. Wij volgen een rood/wit route die ons uiteindelijk weer op het juiste pad brengt. De eerste onvoorziene omweg. Via een mooi, glooiend landschap lopen we verder richting Neuenhaus.

Neuenhaus is een aardig stadje met bijna 10.000 inwoners:

Ons beoogde hotel is gesloten. Een dame op leeftijd ziet ons moedeloos voor de deur staan. Haar hart verdraagt het niet; ze loopt met haar rollator naar ons toe en vertelt ons dat de eigenaar elders alleen telefonisch bereikbaar is. Bellen lijkt ons geen goed idee. De dame in kwestie is graag bereid ons bij een ander hotel te brengen. Dat duurt wel even. Waarom zijn er geen rollators met hulpmotor? Zij brengt ons uiteindelijk bij hotel Haus Brüneman. In de doppelzimmer van €99,-  willen wij wel graag goed slapen. Dat is niet eenvoudig. De kamer ligt boven het ventilatie systeem van de keuken. Het geluid doet denken aan de dieselmotor van een oceaanschip. De vriendelijke Duitse bedienster geeft ons zonder probleem een andere, ruimere kamer met bad. Het is hier iets minder lawaaiig. Wij eten prima bij het naastgelegen 'Restaurante Da Nando'.

3. Neuenhaus-Nordhorn

Rond half tien beginnen wij aan de 15km lange tocht naar Nordhorn. Wij lopen over mooie zandwegen, weer door het Vechtdal.

Bij de brug over de Vecht gaat het opnieuw mis met de route. Volgens de kaart moeten we de Vecht oversteken en de Haferkamp volgen. Het bordje van het Podagristenpad ontbreekt. We komen ten onrechte in Bimolten terecht. Een Langen loopt nooit terug. Wat verderop zie ik 'Zum Vechte'. Daar moeten wij in. Na een wat kilometers komen wij (via de Zuschlagstrasse) bij Frenswegen aan de Vecht. Hier zijn wel bordjes, één links en één rechts van de Vecht. Wij gokken op links. Even later blijkt dat de route rechts dood loopt. Via de Vecht bereiken we het centrum van Nordhorn, het stadje met de Vecht, de Vechtsee en diverse kanaaltjes wordt niet geheel ten onrechte een 'waterstad' genoemd.

Nordhorn telt ruim 50.000 inwoners. Wij overnachten bij het traditionele stadshotel Bonke aan de Stadtring, op loopafstand van het winkelcentrum, met zicht op de textielfabriek van Willem Stroink uit Enschede.

Bij toeval ontdekken wij in de Bentheimerstrasse, in het verlengde van de Hauptstrasse, een piepklein Portugees restaurant. Er staan vier hoogzit tafels; er was geen ruimte meer voor een toilet. Bij binnenkomst zit de Portugese eigenaar aan tafel lekker de krant te lezen. Het ruikt er heerlijk naar kruiden en het zuiden. Een spijskaart ontbreekt. Wij kunnen kiezen uit een menu met kip of een menu met vis. Dat wordt dus vis. Vervolgens gaat de man in de half open keuken aan het werk. Hij zet een drie gangen maaltijd voor ons neer, met verse gerechten en kruiden, inclusief een karaf wijn voor €11,50 per persoon. Dat moest verboden worden. Het was heerlijk.

4. Nordhorn-Bad Bentheim

Vroeg uit de veren voor een 25 km lange tocht. Er is regen voorspelt. In hotel Bonke is het om 7 uur al een drukte van belang. Wij zijn zeker niet de eerste voor het ontbijt. De prijs (€75,-) en de ligging maken het hotel kennelijk aantrekkelijk voor de werkende stand. Wij krijgen een tafeltje toegewezen naast twee net nog niet wakkere mannen in kleurige werkkleding. Een Duits-Twents sprekende dame serveert het ontbijt. Midden op tafel ligt pontificaal een rol aluminium folie. Het is hier gebruikelijk dat de ontbijtgasten zelf een lunchpakket samenstellen; er is brood genoeg en er zijn lekkere appels en mandarijntjes. 

Wij verlaten de stad om 8 uur en lopen langs het kanaal Almelo-Nordhorn naar het zuiden. Het is een tijdstip waarop de wereld weer op gang komt. We zien, voor een Duitse stad, ongewoon veel fietsers. De stad kent een goed fietsnetwerk, zo las ik ergens. De weg langs het kanaal is weliswaar recht, maar dankzij de oude bomen sfeervol. Ter hoogte van Denekamp lopen wij weer een stukje door Nederland via een grensweg. Daar wacht ons een verassing: een (grens)commiezenhut uit 1942:

'Am Birkenvenn' gaat het regenen. De nieuwe capes worden uitgepakt en aangetrokken. We lopen verder in ons eigen, glazen benenwagen. De regen maakt dat geluiden anders klinken, zo er geluid zou zijn in dit uitgestorven gebied. Bankjes ontbreken. Ter hoogte van de Isterberg vertoont mijn partner een grauw uiterlijk. Ten einde raad beklimmen we met enige moeite een hoogzit. In die dingen zijn de Duitsers goed: hoog en droog:

De hut is niet winddicht. Met verkleumde beentjes, die later nauwelijks nog warm te lopen zijn, bereiken wij weer de grond. Het regent nog steeds. Uiteindelijk bereiken wij Forst Bentheim, waar we 2 km voor Bad Bentheim nog een Denkmal ontdekken in Bentheimer Sandstein:

Bij station Bad Bentheim wacht ons een laatste verassing. We reppen ons naar spoor 2 waar de stoptrein naar Oldenzaal klaar moet staan. Géén trein te bekennen. Gelukkig is er op het station een loket. Het loket is tijdelijk gesloten, maar wachten loont. De beambte arriveert reeds na tien minuten. Hij vertelt ons dat de trein naar Oldenzaal ‘Kaputt’ is. Wij kunnen wel met de bus naar Oldenzaal. Een alternatief is de intercity, maar die is wel duur; €25,- voor een kwartiertje rijden naar Hengelo. Dankzij onze kortingskaart wordt het uiteindelijk €19,50.  Het is inmiddels droog en wij kijken terug op een mooie, afwisselende tocht. 

Het geheim van Billerbeck

Wandelen in een fraai gebied met heuvels, qua hoogte op een gemiddeld Zuid-Limburg niveau. Het startpunt ligt in een stad waar een uit Zuilen afkomstige missionaris, tevens de eerste bisschop van Münster, in 809 overleed. Een stad met bijna 12.000 inwoners, met een prachtige gotische dom genoemd naar deze missionaris ‘Ludger’. Er zijn sfeervolle lanen.

De wandelroute leidt naar het hoogste punt van Münsterland: 187 meter. De route, ongeveer 20 km lang, is misschien wel het geheim van Billerbeck. Billerbeck is per spoor vanaf Enschede bereikbaar (overstappen in Gronau en in Coesfeld - reistijd ruim 1 uur - ). Auto: via Coesfeld, in het centrum linksaf via de L581).

De wandeling begint bij de Dom. Start in de Kirchstrasse, volg de route X21, met de dom rechts en loop via de Bahnhofstrasse richting station en steek de Darfelderstrasse over. Voor het station rechtsaf via de ‘Am Bahnhof’. Einde weg linksaf de spoorlijn over en rechts aanhouden. 

De verstilde route loop langs verlaten boerderijen.

Het weer is helder, maar fris.

Het werk van de missionaris uit Zuilen was vruchtbaar.

Geaccidenteerd terrein, zoals beloofd

en als verrassing kunst bij de boerderij:

Na een stukje langs de voorrangsweg L581 (de ‘Bombeck’) wordt het bos ‘Baumberg’ bereikt. 

Voor een boerderij in het bos, rechtsaf een pad op, de X21 verlaten en verder via het teken van een witte ruit op een donkere achtergrond (samen met 'A8' aangegeven). Via een asfaltweg wordt de Longinusturm (187m) bereikt. 

Behalve een TV-toren, is er een café en met een niet onaardig terras (tot 18.00 uur geopend, dinsdag t/m donderdag vanaf 13.00 uur en vrijdag t/ zondag vanaf 11.00 uur). 


Volg de weg langs de Longinusturm verder en sla bij de bosrand linksaf. Volg nu de route X4. 

Bij de L577 rechtsaf (links is het Landgasthaus Waltering, in het weekend vanaf 11.00 uur open). Soms wijk ik niet-bedoeld van de route af en schiet een plaatje:

Blijf de X4 volgen (1^e weg linksaf). Bij de K13 weer rechtsaf weg volgen tot de Osthellermark. Hier linksaf. Het is tevens een fietsroute (rode fiets op witte vlak). Na de top van de heuvel de linksafbuigende X4 verlaten en de asfaltweg rechtdoor volgen. De eerste weg rechtsaf (is nog steeds de fietsroute). De route passeert Haus Hamern met een Burgkapelle. 

Op de voorrangsweg L580 rechtsaf (de fietsroute gaat rechtdoor). Volg de X12 terug naar de Dom. 


Download tekst en route

Kreuzwegen en de Wassermühle an der Dinkel

Net over de grens van Twente in Nordrhein-Westfalen zijn er verscheidene Kreuzwegen, bijvoorbeeld de grote Coesfelder Kreuzweg. Onderstaande wandelroute gaat via de Kreuzweg in Heek en de Kreuzweg van Nienborg, naar de Wassermühle an der Dinkel. Het is een afwisselende route rond de plaatsen Heek en Nienborg, 9km lang. Kruiswegen zijn in Nederland vrij zeldzaam. Zij geven aan de hand van staties de lijdensweg van Christus weer. Een statie toont een scène aan de hand van teksten uit bijvoorbeeld Markus of Lukas. De kruisweg in Heek, van het begin van de vorige eeuw, is bijzonder door de psalmteksten bij de staties (klik op de foto om te vergroten).

Het is een sfeervolle, meditatieve route ondanks enig verkeerslawaai van de langslopende Rheinerstrasse.

De kruisweg van Nienborg is van 1992. De scènes zijn door de beeldhouwer Joseph Krautwald uit Rheine vervaardigd. De staties zijn aangegeven met korte, niet Bijbelse teksten.

Beide kruiswegen hebben een Mariaplaats en een Jezus aan het kruis.

Toegangsweg:
Kies de afslag Heek (afslag 31) van de Autoweg Emden – Oberhausen (A31). Neem op de rotonde de Bahnhofstrasse/ Ludgeriestrasse richting de kerk. Parkeer de auto bij de kerk aan de Ludgeriestrasse of links achter de kerk bij het Café am Kirchplatz. Een deel van de wandeling wordt aangegeven met X (wit kruis).


De route:

Loop vanaf de hoofdweg (de Ludgeriestrasse), links langs de kerk: de Kirchplatz. Bij een Y splitsing links aanhouden en vervolgens direct het rechter bospad in. Het pad eindigt bij een voorrangsweg (Rheinerstrasse). Volg hier het fietspad linksaf. Direct na de brug over de Dinkel de weg oversteken en het pad langs de Dinkel volgen. Het eerste pad links is de Kreuzweg van Heek.

De eerste statie met de Dinkel op de achtergrond.

Een statie in het bos.
Volg de Kreuzweg tot deze uitkomt op de Rheinerstrasse. Steek de voorrangsweg over en volg het fietspad (rechtsaf). Langs de voorrangsweg het imposante beeld van Christus.

Sla de eerste asfaltweg linksaf en direct daarna het pad linksaf (langs huisnr. 85). Neem het tweede pad schuin rechts. Einde pad rechtsaf (asfaltweg) en direct weer rechts richting Metelen. Bij een meertje links het graspad parallel aan de asfaltweg volgen langs het meer. Einde pad bij T- splitsing linksaf. Dit is de wandelweg X6 (wit kruis). Volg deze wandelweg. Einde zandpad rechtsaf, eerste weg links en direct daarna pad linksaf. Volg dit bospad tot een viersprong. Verlaat hier de route X6. Het eerste pad rechts loopt schuin terug. Negeer dit en neem het daarop volgende pad rechts. Dit is de aanloop naar de Kreuzweg van Nienborg.

Twee voorbeelden van de wat modernere Kreuzweg van Nienborg. Volg de Kreuzweg, loop langs een weiland met huizen en ga  met een bocht links het bos weer in. Hier het eerste pad rechts.Aan het eind van de Kreuzweg, rechtsaf de Schöppingerstrasse, linksaf de Kridtstrasse (bij kruispunt gaat deze naar rechts) tot T-kruising. Hier links de weg oversteken en via de parkeerplaats het eerste pad rechts en links (Gartenstrasse). 1e weg links (Steinweg) en voorrangsweg rechts (Hauptstrasse). Na een burcht links de Wassermühle an der Dinkel.

Na de Wassermühle 1e weg linksaf slaan (Ossenkamp. Over de Dinkel 1e weg links (Im Diek). Vervolgens 1e fietspad linksaf.

Volg het fietspad lang een zijarm van de Dinkel. Na een tunnel onder een voorrangsweg via een trap een geasfalteerde weg oversteken. Het fietspad komt uit op een asfalt weg. Loop rechtdoor over deze weg. Iets voor huisnummer 45 (rechts) een voetpad linksaf, nog steeds langs de zijarm van de Dinkel. Het pad eindigt bij de brug over de Dinkel (zie 1). Volg het fietspad terug (rechtsaf slaan) tot een pad met rood-witte hekjes. Sla hierin en volg het pad met een bocht naar links tot de parkeerplaats

Download route

Handelsweg Bad Bentheim - Oldenzaal

Wandelen in Duitsland was nog nooit zo eenvoudig. Sinds 12 december 2010 is er directe treinverbinding tussen Hengelo en Bad Bentheim (http://www.grenslandexpress.nl/), 19 minuten sporen. De wandeling van Bad Bentheim naar Oldenzaal, vier etappes van de Handelsweg, is de tweede 'NS-wandeltocht' op dit blog, van station naar station 28 km lang.

De route wordt in Duitsland aangegeven met een witte 'T' op een zwart vlak. De 'T' staat voor Tödden ofwel marskramer. In Nederland is er het wit-rode vignet. De route staat ook bekend als het Marskramerpad. Automobilisten kunnen via de A1 richting Osnabrück rijden, de afslag Bad Bentheim nemen en parkeren bij het station.

NB: koop het treinkaartje bij de conducteur in de Grensland Express (dus niet bij de stations automaat). Dat scheelt minstens de helft van de prijs. Kortings-,Hema- en Kruidvatkaarten zijn geldig t/m Bad Bentheim.


Routebeschrijving:
De Syntus trein komt in Bad Bentheim aan op Gleis 3. Loop vanaf Gleis 3 naar de Bahnhofstrasse (rechtsaf slaan). Volg deze weg naar het Stadtmitte. Bad Bentheim is behalve als touristenplaats, bekend van het kasteel (Burg Bentheim) en de Bentheimer zandsteen. Loop na het oversteken van de voorrangsweg parallel aan de Bahnhofstrasse door het slotpark.

Via het pad, terug op de Bahnhofstrasse, aan het einde linksaf: de Schlossstrasse. Vanaf dit punt de Töddenweg volgen. Links van de route een oude bekende.

Het is Otto von Bismarck (1815 - 1898). Otto kwam in 1869 even langs in Bad Bentheim. Dat is wel een standbeeld waard. Hij is opgesteld tegenover het slot. Het is er al druk op zaterdagmorgen om 9.30 uur. Twee bussen vol toeristen worden uitgeladen. Via de Gildehauserstrasse, de Wilhelmstrasse (L) naar de Glückaufstrasse. Hier de stad verlaten via een bos paadje (R), dan de Alter Postweg (L) en via de Sieringhoekerweg naar Gildehaus (zie ook de beschrijving van het Gildehauser Venn). Gildehaus is een deelgemeente van Bad Bentheim, op 49 meter boven NAP. Er is wel uitzicht en een besef van een oude handelsweg, ondanks de auto's.

Via de Bergstrasse, de Mühlenberg en Am Westhang de afdaling naar een fietspad richting de grens. Via een verharde weg (R) vóór de sportvelden de Brookdiek (L) op. Dan een verassing: een ANWB paddenstoel in Duitsland. Bij de paddenstoel linksaf, bij een T -kruising rechts en dan linksaf een fietspad volgen door het bos, met veel varens.

Einde fietspad verharde weg rechts. Hier kom ik voor het eerst twee echte wandelaars tegen. Echt druk is het niet. Na een zandwinningsgebied een pad linksaf slaan (Grafschafterpad) op weg naar de Dinkelbrücke.

Even voor de brug de grenspassage.

De Dinkel is een typisch Twentse rivier die uitmondt in de Vecht. Bij einde fietspad (R) en vervolgens de linksaf de Snoeyinksweg. Einde weg (L) en direct weer rechts: Veldmatenweg. Via de Puttenpostweg (L) richting de Duivelshof via de de Duivelsbosweg (L), overgaande in het Duivelsbospad. Bij een met hout afgebakende doorgang linksaf en direct vóór een boerderij rechtsaf. Dan linksaf de Oude Lutterkerkweg en rechtsaf de Hamhorstweg. Bij keuzepunt K78 linksaf en bij keuzepunt K77 weer rechstaf. Via een fietspad (R) en het Losservoetpad Oldenzaal in zicht.

Aan het eind van het Losservoetpad rechtsaf. Vervolgens via een omweg (rechtsaf de Haermansweg en bij keuzepunt 68 linksaf) op loopafstand van Oldenzaal nog een mooi landschap.

Aan het eind van het bospad linksaf, vervolgens rechts een spoorwegovergang oversteken en links de Koppelboerweg volgen. Via de Haerweg (L) tenslotte naar het station.

Tekst routebeschrijving downloaden

De route:

Een ‘NS-wandeltocht’ over de grens.

Een mooie wandeling van 19 km lang, van station naar station met de Euregio-Bahn RB64. Neem de trein vanaf Enschede (Hauptbahnhof) richting Münster. Alternatief: zet de auto bij het station in Ochtrup en neem de trein naar Metelen Land. De aanduiding ‘Land’ is volkomen terecht. Het station is een eenzame plek in een land van niets. Het dorp Metelen ligt op een afstand van ongeveer 4 kilometer. 

Hoe klein ook, bij het station Metelen-Land is een heus spoorwegmuseum. Metelen- Land is het vertrekpunt van een afwisselende route, via hoofdzakelijk asfaltwegen. Van Metelen- land loopt de route naar de ‘Wasserburg Haus Welbergen’ (1282). De burg is voor het laatst bewoond door de Nederlandse bankier Jan Jordaan, gehuwd met Bertha van Heek (1876 – 1960) uit Twente. Na de burg loopt de route door Dorf Welbergen, met goede horeca voorzieningen. Vervolgens een mooie tocht door het Vechtdal en een steile beklimming van de Rothenberg (95m hoogte). Via een afdaling wordt het eindpunt Ochtrup bereikt. 

Routebeschrijving

Vanaf het station, via een onbewaakte spoorwegovergang langs de vakantiewoningen bij een Waldsee (Duitsers zoeken altijd het water). De route wordt aan gegeven met ‘X12’ (wit). Vervolgens gedurende 400 meter genieten van de zoefauto’s op de provinciale weg de B70. Dan links een mooi bospaadje in. Via een viaduct onder de B54, en langs de buurtschap Schlattman, een wandeling door de kasteeltuin van Haus Welbergen (foto boven en onder).

De watermolen ontbreekt niet.

Via de Bertha Jordaan – van Heek Strasse bereik je het dorp Welbergen. Je passeert Gasthof ‘Alte Post’ In maart 2011 was de Gasthof helaas gesloten. Het was één van mijn favoriete eetgelegenheden over de grens. Welbergen is een oud vechtdorp van rond 1100. Er zijn drie mooie kerken. Via de Dorfstrasse bereik je het Vechtdal. Bij de buurtschap Elingmann (zie kaartje) verlaat je de ‘X12’. Je ziet links de Rothenberg.

Rechts vind je even verder een kapelletje, met altijd wel weer een brandend kaarsje. Dit kapelletje onderscheidt zich van de overigen door het model kruis. Dit ‘Coesfelder Kreuz’ is samengesteld in een Y-vorm. Schuin tegenover de kapel volgt de route een grasweg, de Rothenberg op. De weg langs Villa Jordan geeft een aardig uitzicht (volgende foto’s):

Daarna volgt een mooie afdaling via de X7 (wit).

Via een grasweg wordt Ochtrup bereikt. Ochtrup is van oorsprong een pottenbakkers en textiel stad. Via een winkelstraat bereik je het station.

Tekst downloaden